Επεκτείνεται η χρήση πυρηνικής ενέργειας παγκοσμίως με πρώτη την Ασία, και συγκεκριμένα με την Κίνα και την Ινδία να επιχειρούν να καλύψουν μέσα στα επόμενα χρόνια τις ενεργειακές τους ανάγκες μέσω της πυρηνικής ενέργειας. Ακολουθούν η Τουρκία -που έχει προγραμματισμένα μέσα στα επόμενα χρόνια τους 4 πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Ακούγιου- και η Νότια Κορέα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της World Nuclear Association (οργανισμού που, να σημειωθεί, εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εταιρειών πυρηνικής ενέργειας), 55 νέοι πυρηνικοί σταθμοί βρίσκονται υπό κατασκευή -ή έχει δρομολογηθεί να ξεκινήσει η κατασκευή τους ως το 2028.
Στον κατάλογο βρίσκεται η Τουρκία στην τρίτη θέση, με τους 4 αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθμού Ακούγιου, προγραμματισμένους να ξεκινήσουν από το 2023 μέχρι και το 2026 και μάλιστα με σχετικά μεγάλη ισχύ στα 1200 ηλεκτρικά Μεγαβάτ έκαστος (4.800 ηλεκτρικά Μεγαβάτ συνολικά). Προηγείται η Κίνα, που έχει στα σκαριά 16 νέους αντιδραστήρες (ξεκινώντας με τον Fangchenggang 3 φέτος) με συνολική ισχύ 6000 ηλεκτρικά Μεγαβάτ (MWe), ενώ η Ινδία έχει προγραμματίσει 8 νέους αντιδραστήρες, αλλά με μεγαλύτερη ισχύ (6600 MWe συνολικά).
Η Νότια Κορέα, στην τέταρτη θέση, σχεδιάζει τρείς νέους αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 4200 MWe. Η Βρετανία, με προγραμματισμένους τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Χίνκλεϊ για το 2027-2028 θα ενισχύσει την πυρηνική ηλεκτρική ισχύ της κατά 3.440 MWe. Τρείς αντιδραστήρες έχει θέσει σε τροχιά κατασκευής και η Ρωσία (ο πρώτος, ο Kursk II-1 εντός του 2022) με συνολική ισχύ 2.810 MWe, ενώ ακολουθούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες 2800 MWe. Στις ΗΠΑ, οι αντιδραστήρες Vogtle 3 και 4 με σχεδιασμό εντός του 2023, αντιστοιχούν σε 2.500 MWe.
Αξίζει να σημειωθεί πως και η Γαλλία θα ενισχύσει την πυρηνική ισχύ της εντός του 2023 με τον μεγάλο πυρηνικό αντιδραστήρα Flamanville 3 (1650 MWe).
Επιπλέον, στον κατάλογο περιλαμβάνεται και το Ιράν, το οποίο για το 2024 έχει σχεδιασμένη την κατασκευή του Μπουσέρ 2 (θυμίζουμε πως ο Μπουσέρ, ο υπάρχον και μοναδικός πυρηνικός αντιδραστήρας του Ιράν, έχει βρεθεί συχνά στο στόχαστρο των επιθεωρητών ατομικής ενέργειας, βάσει των ανησυχιών για την επέκταση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν σε μη ειρηνικούς σκοπούς). Επίσης αξιοσημείωτο είναι πως στον κατάλογο περιλαμβάνεται και η σύμμαχος της Ρωσίας, Λευκορωσία, σε διαδικασία κατασκευής αντιδραστήρα 1194 MWe.
Σύμφωνα με τη World Nuclear Association, σήμερα βρίσκονται ήδη σε λειτουργία 440 πυρηνικοί αντιδραστήρες σε 32 χώρες, οι οποίοι έχουν συνδυαστική ισχύ 390 ηλεκτρικά Γιγαβάτ (GWe), ενώ το 2021 παρήγαγαν περί τις 2653 τεραβατώρες (TWh), που αντιστοιχεί κατά προσέγγιση στο 10% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας.
Επιπλέον, ακόμη 90 αντιδραστήρες συνολικής ικανότητας 90.000 MWe φέρονται να βρίσκονται σε στάδιο σχεδιασμού ή παραγγελιών και να έχουν πέσει στο τραπέζι προτάσεις για 300 ακόμη! Οι περισσότεροι εξ αυτών στην Ασία.
Οι προβλέψεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας
Στην έκδοση του 2021 της έκθεσης WEO του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ), που βασίζεται σε προβλέψεις με βάση τις δεδηλωμένες πολιτικές των κρατών, η ΙΕΑ βλέπει αύξηση της πυρηνικής ικανότητας πάνω από 26% το διάστημα 2020-2050, φτάνοντας τα 525 ηλεκτρικά Γιγαβάτ (GWe).
Οι «αναδυόμενες» στην πυρηνική ενέργεια χώρες
Σύμφωνα με την World Nuclear Association, περί τις 30 χώρες σκέφτονται ή σχεδιάζουν να ξεκινήσουν προγράμματα πυρηνικής ενέργειας. Στην Ευρώπη, στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται η Αλβανία, η Σερβία, η Κροατία, η Πορτογαλία, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ιρλανδία. Και στην Ανατολική Ασία, η Βόρεια Κορέα.
Σε άλλες περιπτώσεις, η αύξηση της πυρηνικής ικανότητας σχετίζεται με την παράταση ζωής που παίρνουν υπάρχουσες πυρηνικές μονάδες. Έτσι, στη Γαλλία η Αρχή για την Πυρηνική Ασφάλεια (ASN) ενέκρινε τις προτάσεις της Electricite de France (EDF) για 40ετή διάρκεια λειτουργίας μονάδων 900 ηλεκτρικών Μεγαβάτ, ενώ η ρωσική κυβέρνηση εξετάζει την επέκταση ζωής για πυρηνικούς αντιδραστήρες 30ετίας κατά 15 χρόνια ή κατά 30 χρόνια στην περίπτωση νεότερων μονάδων.
Μυρτώ Μπούτση
