Περισσότερα από 100 ακίνητα και μεγάλες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα, που φιλοξενούσαν τις εγκαταστάσεις ορισμένων από τις άλλοτε ισχυρές επιχειρήσεις και βιομηχανίες της χώρας, όπως η αλυσίδα σούπερ μάρκετ Ατλάντικ, η βιομηχανία ξυλείας Shelman, η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία (Εν.Κλω.) και η τεχνική εταιρεία ΔΙΕΚΑΤ, παραμένουν στα αζήτητα.
Ο λόγος αυτή τη φορά δεν είναι τόσο η απουσία επενδυτικού ενδιαφέροντος, αλλά οι αλλαγές για τις πτωχευτικές εκποιήσεις που προβλέπει ο νόμος 4738/2020 («Κώδικας για τη ρύθμιση οφειλών με παροχή δεύτερης ευκαιρίας» που μετράει ήδη περίπου ένα χρόνο ζωής. Οι νέες διατάξεις, όπως εξηγούν νομικοί κύκλοι, έχουν δημιουργήσει γκρίζες ζώνες των οποίων η ερμηνεία έχει προκαλέσει το «πάγωμα»πολυάριθμων πλειστηριασμών ακινήτων και εγκαταστάσεων εταιρειών που έχουν πτωχεύσει βάσει του νόμου 3588/2007.
Σύμφωνα δηλαδή με το νέο καθεστώς, ακίνητα και εν γένει περιουσιακά στοιχεία πτωχευμένων επιχειρήσεων για τα οποία δεν υπήρξε υπερθεματιστής μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2020, ύστερα από πέντε προσπάθειες, θα πρέπει να βγαίνουν στο σφυρί διαδικτυακά, μέσω της ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας (e-auction).
Ωστόσο, όπως εξηγούν νομικοί, μια πτωχευτική εκποίηση που προηγουμένως είχε επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί στο δικαστήριο, αλλά «μεταφέρεται»στο Διαδίκτυο χωρίς να έχει προηγηθεί η σύγκληση γενικής συνέλευσης (όπου συμμετέχουν εκπρόσωποι τραπεζών, Δημοσίου, ασφαλιστικών ταμείων, προμηθευτές, εργαζόμενοι κτλ.) που εγκρίνει τη διενέργεια online πλειστηριασμών, ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με την άσκηση ανακοπής.
Οικοπεδικές εκτάσεις εκατοντάδων στρεμμάτων, κτιριακές εγκαταστάσεις και εξοπλισμός απαξιώνονται.
Σε αυτή την περίπτωση, οι πλειστηριασμοί παγιδεύονται σε έναν ατέρμονα, φαύλο κύκλο. Μέχρι να εκδοθεί η απόφαση για την άσκηση ανακοπής μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια, ενώ προκαλούνται επιπρόσθετες δαπάνες για τη φύλαξη των εγκαταστάσεων –που θα έπρεπε, μέσω εκποίησης, να αλλάξουν χέρια και να αξιοποιηθούν–όπως και για αμοιβές λογιστών και αποζημιώσεις των συνδίκων. Ως αποτέλεσμα, οικοπεδικές εκτάσεις εκατοντάδων στρεμμάτων, σε όλη την Ελλάδα, όπως και κτιριακές εγκαταστάσεις και εξοπλισμός απαξιώνονται, ενώ οι πιστωτές των οποίων η ικανοποίηση είναι το ζητούμενο μέσω των πλειστηριασμών, κινδυνεύουν να αποζημιωθούν με πολύ λιγότερα χρήματα, επειδή τα περιουσιακά στοιχεία απαξιώνονται.
Επίσης, η πώληση μέσω Διαδικτύου ακινήτων εταιρειών, που ενδεχομένως έχουν πτωχεύσει πριν από δέκα χρόνια ή και περισσότερο, απαιτεί τη διενέργεια διπλής εκτίμησης, γεγονός που συνεπάγεται μεγαλύτερη καθυστέρηση αλλά και αυξημένα έξοδα. Και αυτό δεδομένου ότι, όπως εξηγούν νομικοί κύκλοι, η εύλογη αξία των ιδιοκτησιών θα πρέπει να προσαρμοστεί στην τελευταία τιμή –που είναι μειωμένη–στην οποία επιχειρήθηκε να εκποιηθεί μία ιδιοκτησία.
Με τα δεδομένα αυτά έχει συσσωρευτεί σε όλη την Ελλάδα ένας μεγάλος όγκος ακινήτων, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν, ενώ η επαναλειτουργία ή μετεξέλιξη χρεοκοπημένων βιομηχανικών μονάδων αποτελεί άθλο. Είναι ενδεικτικό ότι η πτωχευμένη αλυσίδα Ατλάντικ διαθέτει τουλάχιστον 20 ακίνητα των οποίων η πώληση είναι αδύνατη, με τη λίστα να περιλαμβάνει ακίνητα «σε ομηρία»των Shelman, Εν.Κλω, Αλλατίνη και Ηλεκτρονική.
Για τις επιπτώσεις που έχουν προκαλέσει οι γκρίζες ζώνες του ν. 4738/2020 στις πτωχευτικές εκποιήσεις, έχουν ενημερωθεί, κατά πληροφορίες, τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, με το πρόβλημα να εκτιμάται ότι θα επιλυθεί μέσω ειδικής νομοθετικής ρύθμισης. Στόχος είναι, όπου η γενική συνέλευση πιστωτών δεν έχει αποφασίσει το αντίθετο, οι εκποιήσεις (για πτωχεύσεις εταιρειών βάσει του Ν. 3588/2007) να προχωρούν σύμφωνα με το παλαιό καθεστώς, δηλαδή όχι μέσω e-auction.
Δημήτρης Δελεβέγκος
