του Μανώλη Μενεγάκη, δικηγόρου
Ας φανταστούμε έναν να «μαζεύει» υπό την μοναδική ιδιοκτησία του όλες τις βουνοπλαγιές που δεν καλλιεργούνται και τους «δασωμένους» αγρούς και να τα εκχωρεί όπου αυτός θέλει π.χ. για εγκαταστάσεις με ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά και τα παρόμοια. Χωρίς απαιτήσεις από πολίτες και δήμους. Το θέλουμε; Κι όμως, ίσως γίνεται …
Ένα σημαντικό θέμα που ήδη μας απασχολεί στον Άγιο Νικόλαο και την ευρύτερη περιοχή του είναι το δασικό. Ενώ στην Κρήτη ιστορικά και νομικά δεν υπάρχει τεκμήριο ιδιοκτησίας του Δημοσίου σε δασικές εκτάσεις, με την Κτηματογράφηση (στο Κτηματολόγιο) αναγράφεται το Δημόσιο σαν «δικαιούχος κυριότητας» σε εκτάσεις που έχει χαρακτηρίσει σαν δασικές μέσω της τοπικής Διεύθυνσης Δασών.
Ακούστηκαν υποσχέσεις προς τους δημάρχους της Κρήτης και τους φορείς (ΤΕΕ κ.α.) από τον αρμόδιο υπουργό ότι θα γίνουν διορθώσεις. Ακούστηκε ακόμα ότι θα γίνει δεκτή η χρησικτησία ως τεκμήριο κυριότητας των ιδιωτών και στις θεωρούμενες δασικές εκτάσεις, όπως γίνεται αντίστοιχα και στο υπόλοιπο Κτηματολόγιο. Όμως κάτι συγκεκριμένο πέρα από τα λόγια δεν έχει φανεί ακόμα.
Χρειάζεται όλοι, ο δήμος με την αρωγή των τοπικών βουλευτών, οι φορείς και οι ιδιοκτήτες αγροτικών ακινήτων που έχουν δασικό χαρακτηρισμό (προσωρινό ή τελεσίδικο ή μέσω των προ-αναρτημένων δασικών χαρτών) να είναι σε εγρήγορση.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια τέτοια εξέλιξη. Αν μια έκταση που χαρακτηρίζεται δασική θεωρηθεί όχι μόνο ότι περιορίζεται η εκμετάλλευσή της (περιορισμός ή αδυναμία οικοδόμησης, περιορισμένη γεωργική ή κτηνοτροφική εκμετάλλευση υπό προϋποθέσεις) αλλά ότι «ανήκει» αυτομάτως στο Δημόσιο, τότε αυτό προφανώς δεν δεσμεύεται να την διατηρήσει άθικτη για την λεγόμενη προστασία του περιβάλλοντος. Θα μπορεί οπωσδήποτε να καθορίσει άλλες χρήσεις (π.χ. για ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά) και στην συνέχεια να εκχωρήσει την χρήση της όπου αυτό θέλει. Αλλά ακόμα κι αν διατηρήσει το Δημόσιο την αυστηρή δασική ιδιότητα των εκτάσεων θα εμποδίζονται αντικειμενικά οι «μη ιδιοκτήτες» πολίτες να εκμεταλλευτούν με έναν συμβατό τρόπο (π.χ. γεωργικό ή ήπιας εκμετάλλευσης όπως ήδη προβλέπεται από την νομοθεσία) τις εκτάσεις τους αφού δεν θα έχουν πλέον ιδιοκτησιακή σύνδεση με αυτές …
Θα είναι αυτό «ανάπτυξη» ή μια απώλεια ιδιοκτησιών των πολιτών με πρόσχημα το «δασικό» περιβάλλον; Ακόμα και οι προσκείμενοι στην ιδεολογία του κεντρικού κρατικού σχεδιασμού θα ήθελαν μια τέτοια εξέλιξη; Ο νοών νοείτο.
