Επισφαλείς γέφυρες, «βομβαρδισμένο» τοπίο και κακοτράχαλες διαδρομές: το μάθημα για αρκετά παιδιά που μένουν στο Πήλιο «περνά» μέσα από πολλά εμπόδια. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, ούτε καν αρχίζει.
Στο Πουρί των περίπου 500 κατοίκων, ένα από τα πιο σφόδρα λαβωμένα χωριά του Πηλίου από την κακοκαιρία Daniel, στον δήμο Ζαγοράς- Μουρεσίου, οι 8 μαθητές του χωριού μετακινούνται καθημερινά με δυσκολία μέχρι να φτάσουν στο σχολείο τους στη Ζαγορά.
Το βασικό εμπόδιο που συναντούν είναι η γέφυρα του Καλοκαιρινού, όπως ονομάζεται, η οποία δέχθηκε μεγάλο πλήγμα κατά τη διάρκεια της πρώτης κακοκαιρίας, με αποτέλεσμα να κριθεί ακατάλληλη, αφού διογκώθηκε και καταστράφηκε μέρος του οδοστρώματος.
Οι κάτοικοι έμειναν αποκλεισμένοι για ημέρες, ενώ η επικοινωνία του χωριού με το υπόλοιπο Πήλιο συνεχίζει να είναι προβληματική. Εχει μάλιστα κριθεί ότι τη γέφυρα πρέπει να τη διασχίζουν μόνο πεζοί και μηχανάκια.
«Τελικά, δημιουργήθηκε και μια παράκαμψη παραποτάμια, δίπλα από τη γέφυρα, για να λύνονται οι βασικές ανάγκες του χωριού σε εφοδιασμό, όπως και για να περνούν μικρά αγροτικά που πρέπει οπωσδήποτε να ανεβάσουν αυτή την περίοδο τα μήλα στη Ζαγορά», εξηγεί στην «Κ» ο Αλέκος Αλεξάνδρου, κάτοικος Πουρίου.
Η πρόχειρη παραποτάμια διαδρομή, δημιουργήθηκε με τη ρίψη χώματος πάνω σε μεγάλους αγωγούς. Τα παιδιά όμως, δεν μπορούν να περάσουν από αυτή την παράκαμψη για να πάνε στη Ζαγορά, καθώς δεν θεωρείται ασφαλής λύση.
«Τελικά, αυτό που προτίμησαν οι γονείς είναι να οδηγούν τα παιδιά τους μέχρι τη γέφυρα και έπειτα προσεκτικά να τη διασχίζουν πεζοί, κρατώντας τα από το χέρι. Πρόκειται βέβαια για μία επιλογή που τους προκαλεί ανασφάλεια. Στην άλλη άκρη της γέφυρας τους περιμένει ένα σχολικό της Περιφέρειας για να τα μεταφέρει στο σχολείο της Ζαγοράς, το οποίο απέχει επτά χιλιόμετρα από το Πουρί», περιγράφει ο κ. Αλεξάνδρου.
Αυτή όμως δεν είναι η μοναδική ακατάλληλη γέφυρα, από την οποία περνούν τα παιδιά. Η Μαρία Σαμαρά, γεωπόνος και κάτοικος Ζαγοράς, λέει πως η επόμενη γέφυρα στον δρόμο προς Ζαγορά, η γέφυρα στη θέση Ιμπραήμ, όπως ονομάζεται, έχει επίσης πρόβλημα και «περιμένει» επίσης επιδιόρθωση. Αυτή τη γέφυρα τα παιδιά τη διασχίζουν με το σχολικό λεωφορείο.
«Δεν είναι όμως μόνο οι μαθητές που δυσκολεύονται να φτάσουν στο σχολείο. Είναι και οι πολίτες που θέλουν να επισκεφτούν το Κέντρο Υγείας στη Ζαγορά», σημειώνει η κ. Σαμαρά και προσθέτει: «Εντονο πρόβλημα έχουν και οι αγρότες του Πουρίου, καθώς και άλλων χωριών, καθώς δεν μπορούν να φέρουν τα μήλα τους μέχρι τη Ζαγορά».
Ο δήμαρχος Ζαγοράς- Μουρεσίου, Παναγιώτης Κουτσάφτης, σημείωσε πάντως μιλώντας στην «Κ», πως η επιλογή να διασχίζουν οι οκτώ μαθητές αυτή τη γέφυρα, έγινε με την ευθύνη των γονιών τους, οι οποίοι δεν ήθελαν τα παιδιά τους να κάνουν τηλεκπαίδευση μέχρι να αποκατασταθεί το πρόβλημα. Σύμφωνα με τον ίδιο, αναμένεται σε πρώτη φάση η τοποθέτηση γέφυρας Μπέλεϊ σαν αυτή που τοποθετήθηκε από τον Στρατό, μέσα σε 72 ώρες, στα Καλά Νερά την τρίτη ημέρα της κακοκαιρίας Daniel.
Η εν λόγω γέφυρα κρίθηκε αναγκαία για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας των πολιτών από και προς το Νότιο Πήλιο, το οποίο ήταν πλήρως αποκομμένο, μετά και την κατολίσθηση που σημειώθηκε στην εναλλακτική διαδρομή από τη Βυζίτσα.
Η κατάρρευση ή οι μεγάλες ζημιές στις γέφυρες του Πηλίου αναδεικνύονται αυτή τη στιγμή σε ένα από τα πιο μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζει το Πήλιο, καθώς οδεύουμε προς τον χειμώνα. Αλλη μια γέφυρα, αυτή του «Μεγάλου Ρέματος», στην έξοδο της Ζαγοράς, έχει υποστεί σημαντικές φθορές. Αρχικά, επιτρεπόταν η μετακίνηση φορτηγών μέσω αυτής, με φορτίο έως 15 τόνους. Πριν από λίγες ημέρες, οι τόνοι που επιτρέπονται ανέβηκαν στους 25.
«Ερχονται οι μηχανικοί του Στρατού, ελέγχουν τη στατικότητα και την ασφάλεια των γεφυρών, αλλά η αποκατάστασή τους δείχνει να πηγαίνει με αργό ρυθμό. Η αγωνία να μη χάνονται δουλειές και μαθήματα, ξεπερνάει τον φόβο να τις διασχίζουν οι κάτοικοι», σημειώνει η κ. Σαμαρά.
Παιδιά χωρίς καθόλου πρόσβαση στο σχολείο
Σε ακόμα πιο δύσκολη θέση πάντως βρίσκονται 32 παιδιά, τα οποία μένουν σε χωριά κοντά στην Τσαγκαράδα και υπό κανονικές συνθήκες φοιτούν στο Γυμνάσιο και Λύκειο τoυ συγκεκριμένου κεφαλοχωρίου.
Ο Θεόδωρος Μπρίζης, διευθυντής του σχολείου εκεί, περιγράφει την καθημερινή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για αυτά τα παιδιά: «19 μαθητές γυμνασίου και 13 λυκείου, από Ανήλιο, Κισσό και Αγιο Δημήτριο, δεν μπορούν να έρθουν στο χωριό, εξαιτίας της κaκής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η γέφυρα στη θέση Μαυρούτσα/Αγιος Κωνσταντίνος, μεταξύ Μουρεσίου και Κισσού».
Αδυνατώντας να προσεγγίσουν το σχολείο, αυτοί οι μαθητές κάνουν τηλεκπαίδευση, χωρίς όμως να έχουν σύμφωνα με τον ίδιο, μια σταθερή, ηλεκτρονική τάξη.
«Σήμερα μπήκαν σε μάθημα ηλεκτρονικά με μια τάξη του Βόλου», σημειώνει ο κ. Μπρίζης και προσθέτει: «Τα παιδιά δεν θέλουν, όπως μου είπαν, να κάνουν μάθημα με συμμαθητές που δεν γνωρίζουν κι άγνωστους δασκάλους. Εχουν ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία από το τοπίο καταστροφής που αντικρίζουν γύρω τους».
Σύμφωνα με τον διευθυντή του σχολείου, οι γονείς των παραπάνω μαθητών είχαν χθες συνάντηση και η λύση που προκρίνουν είναι να διασχίζουν με τα πόδια τη γέφυρα και στο τέλος αυτής να τους περιμένει λεωφορείο της Περιφέρειας, για να μεταφέρει τους μαθητές στην Τσαγκαράδα. «Οι γονείς λένε ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη», σημειώνει ο κ. Μπρίζης.
Πάντως, σύμφωνα με τον ίδιο, τα προβλήματα έχουν την τάση να πολυχρονίζουν στην περιοχή του Πηλίου, η οποία διαχρονικά εγκαταλείπεται κατά τον ίδιο, από την Πολιτεία. Ο ίδιος δίνει και ένα παράδειγμα. Ο δρόμος που οδηγεί στο σχολείο μας, είναι τσιμεντοστρωμένος. Από το 2018 όμως, έχει εμφανείς ρωγμές και φουσκώματα. Ακόμα δεν έχουν αποκατασταθεί. Ηρθαν οι τελευταίες κακοκαιρίες και έδωσαν στον δρόμο άλλο ένα καίριο χτύπημα».
Δήμητρα Τριανταφύλλου
