Το ελληνικό καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με την ελληνική ύπαιθρο. Γυρνώντας στα διάφορα χωριά, εύκολα κάποιος μπορεί να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα της μικροϊδιοκτησίας. Ειδικότερα αν μπει στην διαδικασία να μάθει τα χωράφια της οικογένειας του.
Είναι γεγονός ότι η αγροτική περιουσία είναι κατακερματισμένη, ενώ οι προσπάθειες που είχαν γίνει παλαιότερα δεν επαρκούν.
Είναι επίσης γεγονός, ότι η χώρα μας είναι ευνοημένη (Πόσο ακόμα; Η κλιματική κρίση θα δείξει) από τις επικρατούσες κλιματολογικές συνθήκες, που ευνοούν, όπως και σε όλη τη Μεσόγειο, την καλλιέργεια οπωροκηπευτικών, της ελιάς και ένα σωρό άλλων αγροτικών προϊόντων.
Δυστυχώς, στο παραπάνω πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί η ελληνική αγροτική παραγωγή, τον τελευταίο χρόνο, προστέθηκαν και κάποιες επιπλέον δυσμενείς παράμετροι. Το σημαντικό πρόβλημα εύρεσης εργατών γης, αλλά και η αύξηση του κόστους παραγωγής.
Ως επακόλουθο των παραπάνω, η αύξηση της απόδοσης της αγροτικής παραγωγής, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Σε αυτό συντελούν η κλιματική κρίση, αλλά και η επισιτιστική κρίση λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ένα κράτος που θέλει να είναι δυνατό, πρέπει να έχει, όσο είναι εφικτό, επισιτιστική «αυτονομία».
Το ζητούμενο για οικονομική και όχι μόνο ασφάλεια, είναι η ενεργειακή, υγειονομική και επισιτιστική αυτονομία.
Μέσα σε όλα αυτά, επιτέλους, φαίνεται ότι «ολοκληρώνεται» το Ελληνικό Κτηματολόγιο και έρχεται η ώρα να αποδείξει, όσα γράφονταν τόσα χρόνια, δηλαδή, ότι είναι ένα πολυδύναμο εργαλείο πολιτικής γης.
Το ερώτημα που εύκολα μπορεί κάποιος να θέσει είναι: «Πώς μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της αγροτικής παραγωγής και της ενίσχυσης της «επισιτιστικής» ασφάλειας της χώρας;».
Η απάντηση είναι: «Με την υποστήριξη του στον εργαλείο που λέγεται αναδασμός».
Τι είναι αναδασμός;
Στην ουσία είναι η λύση για τον κατακερματισμό της μικροιδιοκτησίας και η απόδοση στους ιδιοκτήτες ενιαίων αγροτικών εκτάσεων μέσω δίκαιας αναδιανομής της γης, που συνοδεύεται από εγγειοβελτιωτικά και αρδευτικά έργα, καθώς και δημιουργία αγροτικών δρόμων.
Το Κτηματολόγιο μπορεί να παρέχει εύκολα και γρήγορα σε ένα μελετητή που συντάσσει τον αναδασμό, ένα επικαιροποιημένο υπόβαθρο, όπου θα περιλαμβάνονται όλες τις ιδιοκτησίες και τους ιδιοκτήτες τους. Με αυτό τον τρόπο, μπορεί να επιτευχθεί η ολοκλήρωση των αναδασμών πιο γρήγορα, πολύ πιο οικονομικά και πολύ πιο αποδοτικά.
Τι χρειάζεται όμως για τα παραπάνω;
Όπως και για τα περισσότερα.
Πολιτική βούληση και στρατηγική…
Το διάστημα 1953-1962 οι αναδασμοί αφορούσαν 145.000 στρέμματα/έτος, το διάστημα 1963-1971 300.000 στρέμματα/έτος, ενώ έφτασε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 800.000 στρέμματα/έτος. Από το διάστημα αυτό και μετά παρατηρείται συνεχής μειώσεις, χωρίς καμία αξιόλογη συντονισμένη κρατική πρωτοβουλία, ενώ από το 1995 έως σήμερα δεν ξεπερνούν τα 100.000 στρέμματα/έτος….
Για αυτό, όταν μιλάμε για ανάπτυξη, δεν είναι κακό να χρησιμοποιούμε και πιο τεχνικές λύσεις, εκτός από την εύκολη, και πολλές φορές ψηφοθηρική λύση, των επιδοτήσεων και των επιχορηγήσεων.
Μιχάλης Καλογιαννάκης
Πρόεδρος ΠΣΔΑΤΜ
