Παναγιώτης Γαλάνης,
Δικηγόρος Περιβαλλοντικού – Πολεοδομικού Δικαίου, Διδάκτωρ Νομικής ΕΚΠΑ
Εμπειρογνώμων Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης
panagiotisgln@gmail.com
www.pgalanislaw.gr
.
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, σύμφωνα με τον ορισμό της UNESCO είναι μια δημόσια διαδικασία ανάλυσης και σύνθεσης της χωρικής και χρονικής κατανομής των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο χώρο, προκειμένου να επιτευχθούν οικολογικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί στόχοι, που προσδιορίζονται από πολιτικές διαδικασίες.
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, εν σχέσει με την περιβαλλοντική αδειοδότηση, αποκτά σημασία στις εξής παραμέτρους:
- Στην υλοποίηση έργων ΑΠΕ (υπεράκτιες ΑΠΕ, πλωτά αιολικά και φωτοβολταϊκά) στα υδάτινα οικοσυστήματα, έργα τα οποία θα υπόκεινται στον Ν. 4014/2011 (και δη στη Β κατηγορία έργων)
- Στην ανάγκη για προηγούμενη πρόβλεψη των υλοποιούμενων έργων/δραστηριοτήτων σε χωροταξικά σχέδια (σχέδια, άρα, ευρύτερης χωρικής κλίμακας)
- Στη χάραξη ενιαίας πολιτικής για τους λιμένες
- Στη σύννομη αξιοποίηση του αιγιαλού και της παραλίας
- Στη συμβολή του στην πραγμάτωση των στόχων του ΕΣΕΚ και του Εθνικού Κλιματικού Νόμου
- Στη συν-πραγμάτωση ταυτόχρονων σκοπών δημοσίου συμφέροντος, όπως λ.χ. της εθνικής άμυνας.
Στην παρούσα χρονική συγκυρία, ωστόσο, η Ελλάδα παραμένει σε φάση νομοθετικής ωρίμανσης.
Προσφάτως ψηφίστηκε με τον Ν. 4951/2022 η χωροθέτηση, αδειοδότηση, εγκατάσταση και λειτουργία μέχρι 10 Πιλοτικών Θαλάσσιων Πλωτών Φωτοβολταϊκών Σταθμών, σε χερσαίο και θαλάσσιο χώρο.
Κατά το άρθρο 90 του ως άνω νόμου, οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αποκλειστικά για τη χωροθέτηση, αδειοδότηση, εγκατάσταση και λειτουργία πιλοτικών θαλάσσιων πλωτών φωτοβολταϊκών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και των συνοδών τους έργων σε χερσαίο και θαλάσσιο χώρο εκτός των λιμένων. Ως ΠΘΠΦΣ νοούνται τα συστήματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, εγκατεστημένης ισχύος από μισό μεγαβάτ (0.5 MW) μέχρι ένα μεγαβάτ (1 MW) έκαστο, τα οποία απαρτίζονται από (α) πλωτές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις που αναπτύσσονται σε θαλάσσια έκταση και αγκυρώνονται στον πυθμένα ή/και σε χερσαίο τμήμα, (β) οικίσκο στέγασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού επί χερσαίου χώρου που περιλαμβάνει τον υποσταθμό διασύνδεσης με το δίκτυο και λοιπό ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό, (γ) καλώδια σύνδεσης των πλωτών φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων με τον οικίσκο στέγασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού και (δ) συνοδά έργα, απαραίτητα για την πρόσβαση στον χώρο της εγκατάστασης και την ασφαλή λειτουργία του σταθμού.
Σαφώς, πολλά βήματα απομένουν ως την πλήρη λειτουργία του πλαισίου αυτού.
Για περισσότερα, βλ. το βιβλίο μου, Π. Γαλάνης, Περιβαλλοντική Εκτίμηση και Αδειοδότηση, εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, 2022, 377 και https://www.pgalanislaw.gr/blog/
