Στη βιομηχανία αλουμινίου, το κλείσιμο ενός χυτήριου είναι μια πολύ κρίσιμη απόφαση. Μόλις διακοπεί το ρεύμα και οι μονάδες επανέλθουν σε θερμοκρασία δωματίου, μπορεί να χρειαστούν πολλοί μήνες και δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να επαναφερθούν σε λειτουργία.
Ωστόσο, η Norsk Hydro ASA προετοιμάζεται αυτόν τον μήνα να κάνει ακριβώς αυτό σε ένα τεράστιο εργοστάσιο στη Σλοβακία, σημειώνει το Bloomberg. Και δεν είναι η μόνη: η ευρωπαϊκή παραγωγή έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα από τη δεκαετία του 1970 και οι γνώστες της βιομηχανίας λένε ότι η κλιμακούμενη ενεργειακή κρίση απειλεί τώρα να δημιουργήσει συνθήκες υπαρξιακής κρίσης στην παραγωγή αλουμίνας στην Ευρώπη.
Η εξήγηση βρίσκεται στο παρατσούκλι του αλουμινίου: «πηγμένος ηλεκτρισμός». Το μέταλλο, χρειάζεται τεράστιες ποσότητες ρεύματος για να παραχθεί. Ένας τόνος αλουμινίου απαιτεί περίπου 15 μεγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας, αρκετή για να τροφοδοτήσει πέντε σπίτια στη Γερμανία για ένα χρόνο.
Ορισμένα μεταλλουργεία προστατεύονται από κρατικές επιδοτήσεις, μακροπρόθεσμες συμφωνίες ηλεκτρικής ενέργειας ή πρόσβαση στη δική τους ανανεώσιμη ενέργεια, αλλά τα υπόλοιπα αντιμετωπίζουν αβέβαιο μέλλον.
Καθώς η παραγωγή πέφτει, οι εκατοντάδες Ευρωπαίοι κατασκευαστές που μετατρέπουν το μέταλλο σε ανταλλακτικά για γερμανικά αυτοκίνητα ή γαλλικά αεροπλάνα εξαρτώνται όλο και περισσότερο από εισαγωγές που θα μπορούσαν να γίνουν πιο δαπανηρές.
«Η ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν τα χυτήρια αλουμινίου φύγουν, δεν επιστρέφουν», δήλωσε ο Mark Hansen, διευθύνων σύμβουλος του οίκου εμπορίας μετάλλων Concord Resources Ltd. Η βιομηχανία λέει ότι χρειάζεται επειγόντως κρατική υποστήριξη για να επιβιώσει. Ωστόσο, οποιαδήποτε μέτρα, όπως σταθερά ανώτατα όρια τιμών για τη διατήρηση της λειτουργίας των εργοστασίων που διψούν για ενέργεια, μπορεί να είναι δύσκολο να δικαιολογηθούν ενώ οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν αυξανόμενους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και διαφαίνεται η απειλή δελτίου.
Τα δεινά του τομέα του αλουμινίου προσφέρουν ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του τι συμβαίνει στις ενεργοβόρες βιομηχανίες της Ευρώπης: σε όλη την ήπειρο: παραγωγή λιπάσματος, τσιμεντοβιομηχανίες, χαλυβουργεία και μεταλλουργεία ψευδαργύρου κλείνουν επίσης αντί να επιβαρυνθούν με τις σημερινές τιμές για φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια.
Στις σημερινές τιμές αγοράς ο ετήσιος λογαριασμός ρεύματος για το μεταλλουργείο Slovalco θα ήταν περίπου δύο δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Milan Vesely. Η Slovalco αποφάσισε να σβήσει το εργοστάσιο. Η επανεκκίνηση του – η οποία θα μπορούσε να διαρκέσει έως και ένα χρόνο – θα είναι δυνατή μόνο μέσω κάποιου συνδυασμού φθηνότερης ενέργειας, απότομης αύξησης των τιμών του αλουμινίου και πρόσθετης κρατικής υποστήριξης, δήλωσε ο Vesely σε συνέντευξή του αυτή την εβδομάδα.
«Πρόκειται για μια πραγματική υπαρξιακή κρίση», δήλωσε ο Paul Voss, γενικός διευθυντής της European Aluminium, η οποία εκπροσωπεί τους μεγαλύτερους παραγωγούς και μεταποιητές της περιοχής. «Πρέπει πραγματικά να διευθετήσουμε κάτι αρκετά γρήγορα, διαφορετικά δεν θα μείνει τίποτα να διορθωθεί».
Οι παραγωγοί άλλων μετάλλων όπως ο ψευδάργυρος και ο χαλκός πλήττονται επίσης πολύ, αλλά οι τεράστιες ποσότητες ενέργειας που απαιτούνται για την παραγωγή αλουμινίου έχουν καταστήσει τον κλάδο ιδιαίτερα ασύμφορο. Στη Γερμανία, η ισχύς που απαιτείται για την παραγωγή ενός τόνου αλουμινίου κόστιζε περίπου 4.200 δολάρια στην αγορά spot την Παρασκευή, αφού ξεπέρασε τα 10.000 δολάρια τον περασμένο μήνα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Bloomberg. Η τιμή των συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης του London Metal Exchange ήταν περίπου 2.300 δολάρια ο τόνος την Παρασκευή…
«Όποτε έχουμε ύφεση στην οικονομική ανάπτυξη και τα περιθώρια των μεταλλουργείων υφίστανται πίεση, βλέπουμε τα ευρωπαϊκά μεταλλουργεία να κλείνουν ένα σημαντικό τμήμα της παραγωγικής τους ικανότητας», δήλωσε ο Uday Patel, ανώτερος διευθυντής έρευνας στο Wood Mackenzie. «Όταν τα πράγματα βελτιώνονται, υπάρχουν μερικά χυτήρια που δεν επιστρέφουν ποτέ ξανά στο διαδίκτυο».
