Από την Ελένη Μπότα
Σε μείζον πρόβλημα, για το οποίο τα στελέχη του κατασκευαστικού κλάδου έχουν κρούσει πολλάκις τον κώδωνα του κινδύνου, έχει μετατραπεί η έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Τα έργα που δημοπρατήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια παίρνουν μπροστά και το ερώτημα που τίθεται -και από τους ίδιους τους Ομίλους- είναι ποιος θα τα κατασκευάσει, καθώς υπολογίζεται ότι σήμερα λείπουν πάνω από 250.000 εργατικά χέρια.
Παρά τις εκκλήσεις των εκπροσώπων του κατασκευαστικού κλάδου και τα όσα έχουν ακουστεί μέχρι σήμερα περί διακρατικών συμφωνιών, το πρόβλημα της εξεύρεσης εργατικού δυναμικού παραμένει.
Ενας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστικούς Ομίλους της χώρας, η ΑΒΑΞ έχει στραφεί στην ανεύρεση εργατών από την Ινδία προκειμένου να δουλέψουν στα έργα που εκτελεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο όμιλος έχει απευθυνθεί σε εταιρεία η οποία συλλέγει βιογραφικά ανθρώπων από τρίτες χώρες. οι οποίοι επιθυμούν να εργαστούν στην χώρα μας.
Ήδη η ΑΒΑΞ έχει στα χέρια της δεκάδες βιογραφικά Ινδών εργατών, τα οποία εξετάζει προκειμένου να προχωρήσει στην πρόσληψή τους. Στη συνέχεια και με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει την προσέλκυση εργαζομένων και από άλλες χώρες, είτε πρόκειται για εποχική απασχόληση (έως 9 μήνες), είτε για θέσεις 12μηνης διάρκειας με δυνατότητα ανανέωσης, ο Όμιλος, θα καταθέσει το σχετικό αίτημα στην Περιφέρεια και αφού το αίτημα αυτό εξεταστεί και εγκριθεί, θα μεταβιβαστεί στην ελληνική πρεσβεία που βρίσκεται στην Ινδία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΑΒΑΞ αναμένεται να προχωρήσει στην πρόσληψη μερικών δεκάδων Ινδών εργατών. Σήμερα πάντως οι ανάγκες του κατασκευαστικού κλάδου για εργατικά χέρια ανέρχονται σε εκατοντάδες, ενώ όταν ανοίξουν όλα τα εργοτάξια των έργων στη χώρα μας οι ανάγκες θα είναι χιλιάδες.
Λείπουν 250.000 εργαζόμενοι στον κλάδο
Περίπου 250.000 νέες θέσεις εργασίας παραμένουν κενές στον κατασκευαστικό κλάδο.
Έρευνα του ΙΟΒΕ που είχε δημοσιευθεί μέσα στο 2022 ζωγράφιζε με μελανά χρώματα την εικόνα που υπάρχει σήμερα στο ζήτημα της απασχόλησης στον κλάδο των κατασκευών. Όπως σημείωνε, χρειάζονταν επιπλέον τουλάχιστον 160.000 εργαζόμενοι σε κατασκευαστικούς και τεχνικούς τομείς σε όλα τα επίπεδα ειδίκευσης.
Μέσα σε περίπου μία δεκαετία, το προσωπικό στον ευρύτερο κλάδο των κατασκευών μειώθηκε πάνω από 50%. Είναι ενδεικτικό ότι το συνολικό εργατικό δυναμικό στις κατασκευές ανερχόταν το 2008 σε 595.000. Έντεκα χρόνια μετά, το 2019 είχε πέσει στους 274.000 εργαζόμενους. Παράλληλα, ανησυχητικό για την πορεία και των επόμενων ετών ήταν το εύρημα πως οι νέοι έως 24 ετών αποτελούσαν μόλις το 2,1% του εργατικού δυναμικού του κλάδου το 2019, κατρακυλώντας από το 9,5% το 2008.
Στο πρόβλημα της έλλειψης εργατικού δυναμικού έχουν αναφερθεί όλοι οι επικεφαλής των μεγάλων κατασκευαστικών Ομίλων της χώρας, καθώς όπως έχει τονιστεί από τα σοβαρά μειονεκτήματα του κατασκευαστικού κλάδου είναι η συρρίκνωση του τεχνικού και εργατικού προσωπικού σαν παράπλευρη συνέπεια της περιορισμένης κατασκευαστικής δραστηριότητας όλη την προηγούμενη περίοδο. “Είμαστε στην Ευρώπη η χώρα με τη μικρότερη συμμετοχή των νέων στο εργατικό δυναμικό του κλάδου των κατασκευών”, αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Η αναζήτηση αλλά και η έλευση νέων εργατικών χεριών στην χώρα μας, γεννά και ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα, αυτός της στέγασης του. Μάλιστα πολλοί θεωρούν ότι αυτό αποτελεί μία ακόμη βασική παράμετρο που θα πρέπει να επιλυθεί.
“Πρέπει να φέρουμε ανθρώπους για να να φτιαχτούν τα έργα, πρέπει όμως να βρούμε και πού θα τους στεγάσουμε”, αναφέρει στο Capital.gr στέλεχος της κατασκευαστικής αγοράς, τονίζοντας ότι αυτή η διπλή παράμετρος αποτελεί και τη μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα.
Ενα ευρωπαϊκό πρόβλημα
Το πρόβλημα της έλλειψης εργατικού δυναμικού στον κατασκευαστικό κλάδο δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών.
Οι διάφορες εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές, όπως η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ και τα Εθνικά Σχέδια Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, θέτουν νέους περιβαλλοντικούς στόχους που απαιτούν ανάλογες επενδύσεις στις κατασκευές.
Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η πράσινη μετάβαση θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μεταξύ 1 και 2,5 εκατ. πρόσθετων θέσεων εργασίας συνολικά έως το 2030. Οι εταιρείες θα πρέπει επομένως να έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό για να αντιμετωπίσουν αυτή την αυξανόμενη ζήτηση.
Σύμφωνα με τη FIEC – European Construction Industry Federation, αν και η κατάσταση ποικίλλει σημαντικά από χώρα σε χώρα, είναι απαραίτητο να αναβαθμιστεί και να επανεκπαιδευτεί συνολικά το 25% του εργατικού δυναμικού του κατασκευαστικού κλάδου μεταξύ 2022 και 2027, για να επιτευχθεί ο στόχος των 3 εκατομμυρίων εργαζομένων.
