Ποιες χώρες θα δεχθούν το ισχυρότερο πλήγμα
Μία νέα μελέτη που βασίζεται σε έναν αλγόριθμο που ανέπτυξε μία ομάδα βρετανικών πανεπιστημίων προβλέπει ότι 63 χώρες –περίπου οι μισές από αυτές που αξιολογούνται πιστοληπτικά από τους οίκους χρηματοοικονομικής αξιολόγησης S&P Global, Moody’s και Fitch– είναι ενδεχόμενο να δουν την πιστοληπτική τους ικανότητα να υποβαθμίζεται από το 2030 εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Ερευνητές από τα πανεπιστήμια (Cambridge University, the University of East Anglia και SOAS University of London) εξετάζουν «ένα ρεαλιστικό σενάριο» το οποίο είναι γνωστό ως RCP 8.5. Το σενάριο αυτό έχει ως βασική υπόθεση τη συνέχιση της αύξησης των εκπομπών άνθρακα, αλλά και άλλων βλαβερών αερίων μέσα στις επόμενες δεκαετίες.
Το δεύτερο επίπεδο της έρευνας για τους ίδιους επιστήμονες εντοπίζεται στην πιθανή αρνητική επίδραση των αυξανόμενων θερμοκρασιών, της στάθμης των θαλασσών, αλλά και άλλων ενδεχόμενων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, στις οικονομίες των χωρών και στη χρηματοοικονομική κατάσταση τους, αλλά και στην πιστοληπτική τους αξιολόγηση.
«Εντοπίσαμε ότι 63 χώρες θα βρεθούν αντιμέτωπες με υποβαθμίσεις σε περίπου 1,02 χαμηλότερη βαθμίδα στην κλίμακα αξιολόγησης από το 2030, ενώ 80 χώρες θα βρεθούν αντιμέτωπες με μέση υποβάθμιση 2,48 βαθμίδων μέχρι το 2100, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιοποιήθηκε χθες.
Στις χώρες που θα δεχτούν το μεγαλύτερο πλήγμα συμπεριλαμβάνονται η Κίνα, η Χιλή, η Μαλαισία και το Μεξικό, οι οποίες είναι ενδεχόμενο να βρεθούν αντιμέτωπες ακόμη και με έξι βαθμίδες υποβάθμισης της πιστοληπτικής τους ικανότητας μέχρι το τέλος του αιώνα, όπως επίσης οι ΗΠΑ, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ινδία, το Περού είναι ενδεχόμενο να υποβαθμιστούν περίπου κατά τέσσερις θέσεις.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ουσιαστικά όλες οι χώρες, είτε είναι πλούσιες είτε φτωχές, είτε είναι θερμές είτε κρύες θα έχουν υποβαθμίσεις στην πιστοληπτική τους αξιολόγηση, αν διατηρηθεί η παρούσα τροχιά των εκπομπών άνθρακα».
Η ίδια μελέτη εκτιμά επίσης ότι η μείωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης συνήθως αυξάνει το κόστος δανεισμού των χωρών στις διεθνείς αγορές, ενώ οι υποβαθμίσεις εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής θα μπορούσαν να προσθέσουν 137-205 δισεκατομμύρια δολάρια, στην εξυπηρέτηση πληρωμών του ετήσιου χρέους των χωρών μέχρι το 2100.
