Από τον Άλκη Καλογήρου
Στην τελική ευθεία βρίσκεται η προετοιμασία για τη διαμόρφωση του τελικού κειμένου του ΕΣΕΚ, και στόχος του ΥΠΕΝ είναι να διαμορφωθεί ένα όσο γίνεται πιο ρεαλιστικό κείμενο με στόχους που θα μπορούν να υλοποιηθούν.
Στόχος είναι να είναι ευέλικτοι οι στόχοι προσαρμοσμένοι στην ελληνική πραγματικότητα, και τις εθνικές προτεραιότητες αλλά και να μην προσκαλούνται μεγάλες δαπάνες στους καταναλωτές.
Το τελικό κείμενο πρέπει έως τον Ιούνιο να αποσταλεί στις Βρυξέλλες και μεταξύ άλλων προβλέπει αύξηση στη διείσδυση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην ηλεκτροπαραγωγή η οποία προτείνεται να φτάσει στο 87% έως το 2030.
Πρόθεση του ΥΠΕΝ είναι να ακολουθήσει τις βασικές «επιταγές» της ευρωπαϊκής ενεργειακής στρατηγικής και αυτές να αποτυπωθούν στο νέο ΕΣΕΚ, διατηρώντας «ωστόσο», εργαλεία που προσφέρουν ευελιξία ως προς την υλοποίηση των στόχων αυτών.
Στο πλαίσιο αυτό περιορίζονται οι στόχοι απομείωσης του τομέα του φυσικού αερίου με ορίζοντα το 2030, καθώς η Ελλάδα προσδοκά να διαδραματίσει κόμβο διαμετακόμισης φυσικού αερίου ως «πύλη εισόδου» για τις χώρες των Βαλκανίων και την Κεντρική Ευρώπη.
Γι αυτό εξάλλου και υλοποιούνται μια σειρά επενδύσεις όπως είναι ο Κάθετος Διάδρομος ή αυτές που περιλαμβάνονται στο εν εξελίξει market test του ΔΕΣΦΑ για την αναβάθμιση και επαύξηση του ελληνικού συστήματος φυσικού αερίου.
Το τελικό σχέδιο ΕΣΕΚ θα πρέπει από τη μια να συμμορφώνεται με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις και από την άλλη να διατηρεί ανοικτές δυνατότητες που υπάρχουν, χωρίς ταυτόχρονα να επιτάσσει πολιτικές που έχουν υψηλό κόστος που θα μετακυλήστει στο τελικό καταναλωτή.
Το ζήτημα του κόστους της «πράσινης» μετάβασης, βρίσκεται εξάλλου στο επίκεντρο του προβληματισμού, προκειμένου τα μέτρα και δράσεις για την υλοποίηση της ενεργειακής πολιτικής, να αφήνουν περιθώρια και για άλλες δαπάνες που ενδεχομένως προκύψουν εν όψει της κλιματικής κρίσης.
Οι στόχοι
Ο δεσμευτικός στόχος ανάπτυξης των ΑΠΕ ειδικά για θέρμανση και ψύξη τίθεται στο 52% για το 2030 (από 46% στο προηγούμενο σχέδιο). Αντίθετα, πέφτει ο πήχης στο 26% για τη διείσδυση της «πράσινης» ενέργειας στον τομέα των μεταφορών (από 29% που είναι ο στόχος της ΕΕ), με στόχο να είναι πιο ρεαλιστικό με βάση τα πραγματικά δεδομένα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης. Επίσης, περιορίστηκαν οι στόχοι εξοικονόμησης ενέργειας.
Οι στόχοι ανάπτυξης στο «πράσινο»υδρογόνο και το βιομεθάνιο μεταφέρονται μετά το 2030, καθώς εκτιμάται ότι το υδρογόνο και βιομεθάνιο στα δίκτυα αερίου θα αυξήσει σημαντικά το κόστος για τους καταναλωτές.
Για την εγκατεστημένη ισχύ σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2030 προβλέπεται:
- Φωτοβολταϊκά πάρκα: 13 GW (από 13,4 GW που προέβλεπε το προηγούμενο draft που είχε σταλεί για παρατηρήσεις τον Νοέμβριο στην Κομισιόν)
- Χερσαία αιολικά πάρκα: 9 GW (από 7,6 GW στο προηγούμενο σχέδιο)
- Υπεράκτια αιολικά πάρκα: 1,95 GW (από 1,90 GW στο προηγούμενο)
- Υδροηλεκτρικά έργα: 3,1 GW, όπως και στο προηγούμενο
- Φυσικό Αέριο: 8 GW (από 7,7 GW)
- Λιγνίτης: μηδέν
- Αποθήκευση ενέργειας με μπαταρίες: 3,1 GW (όπως και στο προηγούμενο)
- Αποθήκευση ενέργειας με την τεχνολογία της αντλησιοταμίευσης: 2,036 GW (από 2,2 GW).
