Για να συμβαδίσει με τη δράση για το κλίμα, η ΕΕ θα πρέπει να διπλασιάσει τη χωρητικότητα του δικτύου της έως το 2035, ώστε να μπορεί να εξυπηρετήσει την απαιτούμενη αύξηση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
Τα πιο πρόσφατα ευρήματα από το σενάριο συμβατό με τη συμφωνία του Παρισιού (PAC – Paris Agreement Compatible) αποκαλύπτουν ότι, ως έχει, οι υποδομές δικτύου σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν ανταποκρίνονται στην τρέχουσα ζήτηση για παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ουρές σύνδεσης για νέα έργα και να περιορίζονται οι παροχές ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
Ικανότητα μεταφοράς δικτύου
Το σενάριο PAC προβλέπει ότι, προκειμένου να φιλοξενηθεί η παραγωγή από ΑΠΕ που απαιτείται για την κάλυψη της ζήτησης, η ικανότητα μεταφοράς του δικτύου σε 25 κράτη μέλη της ΕΕ (εκτός της Μάλτας και της Κύπρου που είνια νησιά) πρέπει να αυξηθεί κατά 47% έως το 2030, 131% έως το 2035 και 144% έως το 2040.
Παρά τη δυναμική της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πρέπει να αυξηθεί κατά τουλάχιστον 38% σε σύγκριση με το έτος ρεκόρ του 2023, όπου προστέθηκαν 74GW ισχύος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Συνολικά, αυτό προσθέτει 100GW εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ετησίως, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού της ΕΕ.
Ο ρυθμός ανάπτυξης θα πρέπει να είναι ακόμη υψηλότερος εάν η ΕΕ δεν λάβει άμεσα και αποφασιστικά μέτρα για να περιορίσει τη συνολική κατανάλωση ενέργειας.
Επιπλέον, η ευελιξία εντός του δικτύου μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των πιέσεων στη χωρητικότητα του δικτύου, διασφαλίζοντας ότι η ζήτηση και η προσφορά αντιστοιχούν ανά πάσα στιγμή.
Μείωση της κατανάλωσης ενέργειας
Από την πλευρά της κατανάλωσης, το σενάριο PAC προβλέπει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ μπορούν να επιτύχουν συλλογικά μείωση της τελικής κατανάλωσης ενέργειας κατά 51% έως το 2040.
Αυτό με τη σειρά του θα περιόριζε την ποσότητα της ενεργειακής υποδομής που απαιτείται για την επίτευξη ενός 100% ανανεώσιμου, κλιματικά ουδέτερου ενεργειακού συστήματος, εξοικονομώντας κόστος και υλικά.
Συνολικά, οι ετήσιες ακαθάριστες επενδύσεις που απαιτούνται για την επίτευξη αυτών των στόχων θα πρέπει να ανέρχονται σε 302 δισ. ευρώ το 2030, 400 δισ. ευρώ το 2035 και 411 δισ. ευρώ το 2040.
