Σύμφωνα με πληροφορίες το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προωθεί λύση για την απεμπλοκή περίπου 2,5 GW φωτοβολταϊκών κατηγορίας Β, δηλαδή εκείνων που έχουν υπογράψει πράσινες συμβάσεις με βιομηχανίες. Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν η καθυστέρηση πλέον του ενός έτους που έχει προκύψει έχει δημιουργήσει σκεπτικισμό στη βιομηχανία, η οποία φαίνεται να είναι πλέον “παγωμένη” απέναντι στην προοπτική των πράσινων PPAs. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ξεκίνησε η συζήτηση, γινόταν λόγος για έργα που θα ήταν σε λειτουργία το 2025. Ωστόσο πλέον η προοπτική είναι τα έργα αυτά να τεθούν σε λειτουργία το 2027. Σημειώνεται ότι στα δεκαετή PPAs με σταθερή τιμή, η βιομηχανία ανέμενε τα πρώτα χρόνια να βγάλει κέρδη και προς το τέλος των συμβάσεων να καταγράψει απώλειες. Πλέον οι τιμές που προσφέρονται στα PPAs είναι πολύ υψηλές και δε βγαίνουν, ενώ ήδη παρατηρείται αποκλιμάκωση των τιμών του φυσικού αερίου. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι τα PPAs εμπεριέχουν τεράστιο επιχειρηματικό ρίσκο. Πηγές της βιομηχανίας αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι τώρα που ανοίγει η κατηγορία Β φωτοβολταϊκών είναι πλέον αργά.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας ΕΒΙΚΕΝ, απέστειλε προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θ. Σκυλακάκη επιστολή ζητώντας τη θέσπιση μέτρων που θα διευκολύνουν τις βιομηχανίες στη σύναψη PPA.
Όπως αναφέρει η επιστολή, μετά την αναστολή της διαδικασίας χορήγησης όρων σύνδεσης για τα έργα της κατηγορίας Β, αναιρείται το όποιο πλεονέκτημα είχαν οι βιομηχανίες της χώρας, ήτοι να έχουν δεσμευτεί παραγωγοί έργων ΑΠΕ δυναμικότητας 4.000MW να συνάψουν ΡΡΑ με μη οικιακούς καταναλωτές.
Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε κατ’ αρχήν το αίτημα της χώρας μας για έγκριση μηχανισμού επιδότησης της βιομηχανίας για μέρος του κόστους, που προκύπτει από την προσαρμογή της καμπύλης παραγωγής ενός ΦΒ στην καμπύλη λειτουργίας μιας βιομηχανίας (Green Pool), τότε είναι σαφές ότι η λύση των μακροχρόνιων πράσινων ΡΡΑ με ΦΒ εμπεριέχει μεγάλο επιχειρηματικό ρίσκο, όταν μάλιστα το ΡΡΑ καλύπτει μεγάλο μέρος της κατανάλωσης της εν λόγω βιομηχανίας. Θα πρέπει να ασκηθεί μεγαλύτερη πολιτική πίεση στις Βρυξέλλες ώστε τελικά να εγκριθεί το μέτρο, ίσως με κάποιες παραλλαγές, αναφέρει η ΕΒΙΚΕΝ.
Αντίστοιχα οι βιομηχανίες εξετάζουν το ενδεχόμενο, σύναψης ΡΡΑ με παραγωγούς ΑΠΕ, οι οποίοι ενώ έχουν συμβάσεις λειτουργικής ενίσχυσης με τον ΔΑΠΕΕΠ, δύνανται να συμμετέχουν στην αγορά χωρίς να λαμβάνουν λειτουργική ενίσχυση για χρονικό διάστημα που άρχεται με τη λήψη της άδειας λειτουργίας και δεν υπερβαίνει τα δύο έτη.
Σύμφωνα με την ΕΒΙΚΕΝ είναι προφανές ότι οι διετείς συμβάσεις μειώνουν το ρίσκο που έχουν οι δεκαετείς συμβάσεις. Πλην όμως δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί η δυνατότητα αυτή.
Από τα ανωτέρω προκύπτει το πόσο σημαντικό είναι το επίπεδο της σταθερής τιμής που θα συμφωνηθεί για όλη τη διάρκεια ισχύος του ΡΡΑ (π.χ δεκαετίας), το οποίο θα είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τον κάθε παραγωγό ΑΠΕ.
Είναι προφανές ότι εξίσου σημαντικό είναι να έχει θεσμοθετηθεί μια υποχρέωση των παραγωγών ΑΠΕ να συνάπτουν ΡΡΑ με βιομηχανικούς πελάτες. Άλλως οι βιομηχανίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν με ίσους όρους τους μεγάλους καθετοποιημένους παίκτες, καταλήγει η ΕΒΙΚΕΝ.
Του Χάρη Φλουδόπουλου
