Είναι βιώσιμο να αναπτύξουμε χαμηλού κόστους, ελαφρούς ηλιακούς συλλέκτες που μπορούν να παράγουν ενέργεια στο διάστημα, σύμφωνα με νέα έρευνα από τα Πανεπιστήμια του Surrey και του Swansea. Η πρώτη μελέτη αυτού του είδους ακολούθησε έναν δορυφόρο για έξι χρόνια, παρατηρώντας πώς τα ηλιακά πάνελ παρήγαγαν ενέργεια και εξουδετέρωσαν την ηλιακή ακτινοβολία σε περισσότερες από 30.000 τροχιές.
Ο δορυφόρος μετέφερε φωτοβολταϊκά ηλιακά στοιχεία (solar cells) νέας γενιάς από τελλουρίδιο του καδμίου που αναπτύχθηκαν στο πανεπιστήμιο Swansea μαζί με όργανα που μετρούσαν την απόδοσή τους σε τροχιά , σχεδιασμένα από ερευνητές στο πανεπιστήμιο Surrey.
Αυτά τα πάνελ καλύπτουν μεγαλύτερη επιφάνεια, είναι πιο ελαφριά και παρέχουν πολύ μεγαλύτερη ισχύ από την τρέχουσα τεχνολογία, ενώ είναι και σχετικά πιο φθηνά στην κατασκευή τους.
Ο δορυφόρος είχε επίσης σχεδιαστεί και κατασκευαστεί στο Surrey Space Centre στο πανεπιστήμιο του Surrey σε συνεργασία με μια ομάδα εκπαιδευόμενων μηχανικών από την Αλγερινή Διαστημική Υπηρεσία (Algerian Space Agency, ASAL).
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που μια αποστολή που σχεδιάστηκε για να διαρκέσει ένα χρόνο εξακολουθεί να λειτουργεί μετά από έξι.Αυτά τα λεπτομερή δεδομένα δείχνουν ότι τα πάνελ έχουν αντισταθεί στην ακτινοβολία και η λεπτή δομή της μεμβράνης τους δεν έχει επιδεινωθεί στις σκληρές θερμικές συνθήκες και στο κενό του διαστήματος, λέει ο Craig Underwood, ομότιμος καθηγητής μηχανικής διαστημικών σκαφών στο Surrey Space Centre και συνεχίζει:
«Αυτή η τεχνολογία φωτοβολταϊκών ηλιακών στοιχείων εξαιρετικά χαμηλής μάζας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλους, χαμηλού κόστους σταθμούς ηλιακής ενέργειας που θα αναπτυχθούν στο διάστημα, φέρνοντας καθαρή ενέργεια πίσω στη Γη. Και τώρα έχουμε τα πρώτα στοιχεία ότι η τεχνολογία λειτουργεί αξιόπιστα σε τροχιά».
Αν και η παραγωγική ισχύς των ηλιακών κυψελών έπεσε με την πάροδο του χρόνου, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι οι δορυφόροι ηλιακής ενέργειας λειτουργούν και θα μπορούσαν να είναι εμπορικά βιώσιμοι. «Η επιτυχημένη πτητική δοκιμή αυτού του νέου ωφέλιμου φορτίου ηλιακών κυττάρων λεπτής μεμβράνης έχει αξιοποιήσει ευκαιρίες χρηματοδότησης για περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας», πρόσθεσε ο Δρ Dan Lamb από το πανεπιστήμιο του Swansea.
«Οι φωτοβολταϊκές συστοιχίες (arrays) μεγάλης περιοχής για διαστημικές εφαρμογές είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά και επιδείξεις όπως αυτή βοηθούν στην οικοδόμηση της φήμης παγκόσμιας κλάσης του Ηνωμένου Βασιλείου στη διαστημική τεχνολογία». Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Acta Astronautica.
Βασιλική Μιχοπούλου
