Κανόνες αλλά χωρίς να χάσουν το πρόσθετο εισόδημα τους, ζητούν όσοι διαθέτουν το ακίνητο τους για βραχυχρόνια μίσθωση, σε μια συγκυρία όπου η Κομισιόν προσπαθεί να έχει και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.
Ποιο ήταν το σημείο εκκίνησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αναθεώρηση του νομικού πλαισίου που διέπει τις βραχυχρόνιες μισθώσεις; Η “έκρηξη” του φαινόμενου ειδικά σε δημοφιλείς προορισμούς, η αλλοίωση του αστικού χαρακτήρα περιοχών ή ολόκληρων πόλεων, η ένταση της κρίσης στέγης, ο αθέμιτος ανταγωνισμός με τα οργανωμένα καταλύματα. Λίγο ως πολύ ανάλογα είναι τα προβλήματα και στην Ελλάδα.
Αν και προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση αρκετών μηνών, οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατάφεραν να δυσαρεστήσουν όλες τις πλευρές, καθώς είναι αρκούντως “θολές”. Η βασική φιλοσοφία είναι ότι μέσω ενός ειδικού Μητρώου, κάθε σπίτι, διαμέρισμα ή δωμάτιο που προσφέρεται προς ενοικίαση για περιορισμένο αριθμό ημερών το χρόνο, θα έχει ένα μοναδικό αριθμό, έτσι ώστε οι αρμόδιες Αρχές να γνωρίζουν την ταυτότητα του οικοδεσπότη. Ο σκοπός προφανής και δεν είναι μόνο η διασταύρωση για τον εντοπισμό αδήλωτων εισοδημάτων, όπως κάνει ήδη η ΑΑΔΕ στην Ελλάδα, αλλά και η διαπίστωση του πόσα ακίνητα διαθέτει προς βραχυχρόνια μίσθωση ο κάθε ιδιοκτήτης.
Αν και το “μπαλάκι” πιθανότατα θα πάει στις κυβερνήσεις για τα περαιτέρω, ο στόχος είναι να μπουν περιορισμοί στον αριθμό των ακινήτων ή και των δωματίων που μπορεί να διαθέτει κάποιος για βραχυχρόνια μίσθωση, έτσι ώστε να μη χαρακτηρίζεται “επαγγελματίας”, άρα και να υπόκειται σε άλλους κανόνες π.χ. φορολογικούς, πολεοδομικούς, υγειονομικούς. Αυτή είναι η στόχευση και στην Ελλάδα, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει ακόμα αν το όριο θα μπει στα 2 ή 3 ακίνητα ανά φυσικό πρόσωπο, όπως επίσης το αν οι Τοπικές Αρχές π.χ. οι δήμοι, θα έχουν τη δυνατότητα εφαρμογής ειδικών περιορισμών κατά περίπτωση.
Από την άλλη, οι ιδιοκτήτες επικαλούνται τους ψυχρούς αριθμούς για να καταδείξουν ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, το εισόδημα από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι συμπλήρωμα στο βασικό εισόδημα, άρα δεν μπορεί να μιλάει κανείς για “επαγγελματική δραστηριότητα”.
Δίνοντας το βήμα στους “οικοδεσπότες” της, η Airbnb κατέληξε σε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα. Κατ’ αρχάς, περισσότεροι από 1,1 εκατομμύρια από αυτούς στην Ευρώπη, έχουν μόνο μια καταχώριση ακινήτου βραχυχρόνιας μίσθωσης στην πλατφόρμα, ενώ όσον αφορά στο… επίμαχο, δηλαδή το εισόδημα που αποκομίζουν, μιλάμε για λιγότερα από 4.000 ευρώ το χρόνο, κάτι που ισοδυναμεί με ένα διπλό μηνιάτικο για το μέσο νοικοκυριό στην Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι η οικοδομή στην Ευρώπη έχει “φρενάρει” λόγω της εκτίναξης του κόστους, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα διαθέσιμα ακίνητα προς πώληση και ενοικίαση.
Στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι νέες οικοδομικές άδειες για κατοικίες ήταν μειωμένες κατά 2% σε σχέση με το 2021 και δεν θα ήταν υπερβολή εάν έλεγε κανείς ότι η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη έβαλαν στο “ψυγείο” τις κατασκευές. Αντιθέτως ο ευρωπαϊκός Νότος συνεχίζει να “χτίζει”, προφανώς και λόγω ζήτησης από τους Βόρειους, ενώ ειδικά όσον αφορά στην Ελλάδα, μετά από την “έκρηξη” του 2021, όταν οι άδειες για κατοικίες αυξήθηκαν κατά 55,5%, πέρσι καταγράφηκε οριακή, μεν, αλλά αύξηση, της τάξης του 1,1%.
Γιώργος Παππούς
