Ο ευρωπαϊκός κολοσσός Airbus δεν είναι ο μόνος κατασκευαστής που πειραματίζεται με κινητήρες υδρογόνου. Μακριά από τα μάτια της δημοσιότητας η γερμανική νεοφυής εταιρία H2Fly από την Στουτγάρδη φτιάχνει το δικό της αεροπλάνο υδρογόνου. Φιλοδοξεί μάλιστα να το κυκλοφορήσει πριν την Airbus. Ήδη από το 2016 η γερμανική εταιρία είχε πραγματοποιήσει πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις με ένα τετραθέσιο αεροσκάφος. Το HY4 ήταν τότε, σύμφωνα με το Γερμανικό Κέντρο Αεροπορίας και Διαστήματος DLR το μεγαλύτερο, αμιγώς με υδρογόνο, κινούμενο αεροσκάφος. Μέσα στα επόμενα χρόνια το μέγεθος του αεροσκάφους θα δεκαπλασιαστεί. Πρόκειται για ένα Dornier 40 θέσεων με αυτονομία 2.000 χιλιομέτρων, δηλώνει ο επικεφαλής της H2Fly Γιόζεφ Κάλο ευελπιστώντας ότι με το αεροσκάφος αυτό θα τεθούν τα θεμέλια για την εμπορική αξιοποίηση αεροσκαφών υδρογόνου.
Αεροπορικοί κινητήρες υδρογόνου δεν αναπτύσσονται αυτή την εποχή μόνο στην Στουτγκάρδη. Η αμερικανοβρετανική ZeroAvia, για παράδειγμα, πραγματοποίησε το 2020 την παρθενική της πτήση με ένα 6θέσιο αεροσκάφος και τον περασμένο μήνα έκανε πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις με ένα 9θέσιο. Για λόγους ασφαλείας μόνο ένας από τους δύο κινητήρες κινούνταν με ηλεκτρική ενέργεια από κυψέλες υδρογόνου. Ο άλλος ήταν συμβατικός κινητήρας κηροζίνης.
Η αρχή θα γίνει με μικρότερα επιβατικά σκάφη
Σύμφωνα με τον Μπγέρν Νάγκελ από το Γερμανικό Κέντρο Αεροπορίας και Διαστήματος διάφορες νεοφυείς επιχειρήσεις, αλλά και καταξιωμένοι κατασκευαστές φιλοδοξούν μέσα στην επόμενη πενταετία να παρουσιάσουν στην αγορά αεροσκάφη με μέχρι 19 θέσεις. Ο γερμανός ειδικός εκτιμά μάλιστα ότι «αεροσκάφη μικρών αποστάσεων με 70 θέσεις περίπου μπορεί να γίνουν πραγματικότητα μέσα στην επόμενη δεκαετία».
Ο κατασκευαστής κινητήρων MTU Aero, για παράδειγμα, επιδιώκει την κατασκευή κινητήρων με κυψέλες υδρογόνου για αεροσκάφη που μεταφέρουν 50 έως 100 επιβάτες σε απόσταση πάνω από 1.800 χιλιόμετρα. «Με την αυτονομία αυτή καλύπτονται τα δύο τρίτα των αποστάσεων εντός Ευρώπης», δήλωνε πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος Λαρς Βάγκνερ στην εφημερίδα Münchner Merkur.
Υδρογόνο για μεσαίες αποστάσεις και κηροζίνη για μεγάλες;
Από την πλευρά της η Airbus επιδιώκει μέχρι το 2035 να ρίξει στην αγορά ένα επιβατικό αεροσκάφος 100-200 θέσεων, το οποίο θα είναι αντίστοιχο του αεροσκάφους μεσαίων αποστάσεων Α320neo. Ο Μπγέρν Νάγκελ κάνει λόγο για μεγάλη πρόκληση, εμφανίζεται ωστόσο αισιόδοξος. Λέει ότι στην αρχή θα υπάρχουν λίγα αεροπλάνα υδρογόνου, τα οποία θα πραγματοποιούν περιορισμένο αριθμό ταξιδιών μικρών και μεσαίων αποστάσεων. Κατά την άποψη του γερμανού ειδικού τα πρώτα χρόνια θα χρειαστεί μικρός αριθμός αεροδρομίων με την κατάλληλη υποδομή ανεφοδιασμού αεροσκαφών υδρογόνου. «Η κατάσταση θα μοιάζει αρχικά με τις ελλείψεις ανεφοδιασμού ηλεκτροκίνητων οχημάτων». Στο πλαίσιο δημιουργίας νέου κέντρου ανεφοδιασμού αεροσκαφών υδρογόνου στο αεροδρόμιο της Στουτγάρδης θα πρέπει να εξεταστεί πως τα αεροπλάνα θα ανεφοδιάζονται καλύτερα, αλλά και πως το υδρογόνο θα φθάνει στο αεροδρόμιο.
Εκτός από το υγροποιημένο υδρογόνο ως πηγή ενέργειας για κυψέλες καυσίμου υπάρχει και ένα άλλο εναλλακτικό καύσιμο, με το οποίο διασφαλίζονται μηδενικοί ρύποι διοξειδίου του άνθρακα, δηλώνει ο Μπγέρν Νάγκελ. Από«πράσινο» υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα, που παράγεται από την ατμόσφαιρα, είναι εφικτή η παραγωγή τεχνητής κηροζίνης. Το πλεονέκτημα του εναλλακτικού αυτού καυσίμου είναι ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με μικροπροσαρμογές από τα σημερινά αεροσκάφη. Υπάρχει όμως και ένα μειονέκτημα. Η παραγωγή του καυσίμου είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρα. Για μικρές και μεσαίες αποστάσεις η απαιτούμενη ενέργεια σε υδρογόνο είναι μικρότερη, δείχνουν πρόσφατες έρευνες. Για μεγάλες ωστόσο αποστάσεις συμφέρει η χρήση κηροζίνης. Τα επόμενα χρόνια θα μπορέσουμε να σχηματίσουμε σίγουρα καλύτερη εικόνα για τα καύσιμα που συμφέρουν περισσότερο το περιβάλλον και ίσως και την οικονομία.
Ντάβιντ Χούτσλερ, dpa
Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος
