Του ΠΑΝΑΓΗ ΚΑΠΠΑΤΟΥ
Βουλευτή Κεφαλονιάς και Ιθάκης της Νέας Δημοκρατίας
Η ρύθμιση των χρήσεων γης είναι ένας κρίσιμος οργανωτικός παράγοντας της κοινωνίας, καθοριστικός για την ποιότητα ζωής, την ανάπτυξη και το περιβάλλον.
Στην Ελλάδα, η διαχρονική αδυναμία στη χωροταξική και πολεοδομική οργάνωση έχει επιδεινωθεί από τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε να θεραπευτούν οι ελλείψεις κατά καιρούς. Δηλαδή με αποσπασματικές προσπάθειες που ποτέ δεν διαμόρφωσαν ενιαίο και σταθερό πλαίσιο σχεδιασμού.
Κατά το παρελθόν επιλέχθηκε κατά κύριο λόγο η μετάθεση της επίλυσης των προβλημάτων στο μέλλον. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αποφασίσει να λύσει το συντομότερο δυνατόν αυτόν τον γόρδιο δεσμό, που προκαλεί τόσα προβλήματα στη χώρα μας.
Ήδη το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έβαλε τέλος στη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε τις τελευταίες δεκαετίες με την εκτός σχεδίου δόμηση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν και η αυθαίρετη δόμηση, η οποία στον δημόσιο διάλογο συνδέεται με την απώλεια ανθρώπινων ζωών από φυσικές καταστροφές.
Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά μια κυβέρνηση προχωρά σε μια τόσο ευρεία προσπάθεια σύνταξης τοπικών πολεοδομικών σχεδίων σε όλους τους νομούς της χώρας.
Αυτήν την περίοδο, παράλληλα με τις τελευταίες φάσεις κτηματογράφησης, έχει ενταθεί η προσπάθεια να οριστικοποιηθούν επιτέλους οι Δασικοί Χάρτες ανά την επικράτεια. Πρόκειται για μια εκκρεμότητα δεκαετιών, που η σημερινή κυβέρνηση έρχεται να λύσει. Είναι ένα έργο κεφαλαιώδους σημασίας για μια ορθολογική πολιτική διαχείρισης του εξωοικιστικού χώρου, που θα αναβαθμίσει τις πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και θα δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην κτηματαγορά.
Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να αντιμετωπίσει το ζήτημα με ένα τρόπο που δημιούργησε τελικά περισσότερα προβλήματα. Αποτέλεσμα ήταν 170.000 αντιρρήσεις πολιτών, που στοιβάχθηκαν σε μια ατέρμονη γραφειοκρατική διαδικασία, καθώς και εκατομμύρια στρέμματα πρόδηλα γεωργικής γης, της οποίας ο χαρακτήρας αμφισβητήθηκε.
Με τον ν. 4685/2020 λύθηκε πρόσφατα το πρόβλημα της αμφισβήτησης της γεωργικής γης και πλέον γίνεται προσπάθεια να οριστικοποιηθούν οι Δασικοί Χάρτες. Είναι ασφαλώς μια διαδικασία πολύπλοκη, λόγω της απουσίας αξιόπιστης βάσης δεδομένων. Για αυτόν τον λόγο, σε πολλές αναρτήσεις Δασικών Χαρτών έχουν εμφανιστεί σημαντικά σφάλματα. Ωστόσο καταβάλλεται προσπάθεια τα πρόδηλα σφάλματα να διορθωθούν και οι πολίτες να μπορούν να υποβάλουν τις αντιρρήσεις τους μέσω μιας διαδικασίας που δεν θα λειτουργεί σε βάρος τους.
Η οριστικοποίηση των Δασικών Χαρτών αναδεικνύει την ανάγκη για νομοθετική ρύθμιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δασικών εκτάσεων σε περιοχές της χώρας που το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου πρέπει να καταργηθεί, όπως στα νησιά του Ιονίου. Πρόκειται για μια εκκρεμότητα δεκαετιών, που λειτουργεί εις βάρος των πολιτών, με μεγάλη και τελικά αχρείαστη γραφειοκρατική, δικαστική και οικονομική επιβάρυνση.
Έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες ώστε αυτή η εκκρεμότητα να επιλυθεί, καθώς υπάρχει σταθερή νομολογία αποφάσεων του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, που καθιστά σαφές ότι το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου δεν ισχύει, με σταθερό αποτέλεσμα τη δικαίωση των ιδιωτών.
Μέσα στο 2021 είναι απαραίτητο η ελληνική οικονομία να επανεκκινήσει δυναμικά για να καλύψει το χαμένο έδαφος που η πανδημία προκάλεσε. Είναι κρίσιμο λοιπόν αυτό να γίνει με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Ένα βελτιωμένο πλαίσιο για τις χρήσεις γης και τη χωροταξία θα είναι καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας.
Αφενός θα διευκολύνει μικρές και μεγάλες επενδύσεις στην κτηματαγορά, με αποτέλεσμα την τόνωση πολλών επαγγελματικών κλάδων που συνδέονται με την οικοδομή και τον τουρισμό, κάτι που είναι απαραίτητο για την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.
Αφετέρου θα δημιουργήσει ένα βελτιωμένο επενδυτικό πλαίσιο για την απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, όπου τα έργα περιβάλλοντος και ενέργειας κυριαρχούν και επηρεάζονται άμεσα από το κατά τόπους χωροταξικό καθεστώς και τις επιπλοκές που αυτό μπορεί να προκαλέσει.
Τέλος, το μεγάλο έργο της ψηφιακής μεταρρύθμισης είναι καταλύτης για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, καθώς για την ορθολογική και βιώσιμη ρύθμιση των χρήσεων γης τελικά βασιζόμαστε στη σύνταξη ψηφιακών και εύκολα προσβάσιμων βάσεων δεδομένων.
