Παναγιώτης Γαλάνης,
Δικηγόρος Περιβαλλοντικού – Πολεοδομικού Δικαίου, Διδάκτωρ Νομικής ΕΚΠΑ
Εμπειρογνώμων Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης
panagiotisgln@gmail.com
www.pgalanislaw.gr
.
Η νομολογία έχει κρίνει ότι με μόνη τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης με την οποία βεβαιώνεται η αυτοδίκαιη άρση απαλλοτρίωσης ή ρυμοτομικού βάρους, το ακίνητο δεν καθίσταται οικοδομήσιμο, αλλά μέχρι την ολοκλήρωση της τροποποίησης του σχεδίου πόλεως ή της πολεοδομικής μελέτης παραμένει πολεοδομικώς αρρύθμιστο.
Ακίνητα τα οποία είχαν κηρυχθεί αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα κατ΄ εφαρμογή της νομοθεσίας περί σχεδίων πόλεων αλλά των οποίων η αναγκαστική απαλλοτρίωση ήρθη αυτοδικαίως λόγω μη συντέλεσής της και τα οποία παραμένουν πολεοδομικώς αρρύθμιστα, διότι το οικείο σχέδιο πόλεως ή η πολεοδομική μελέτη δεν έχουν τροποποιηθεί, ώστε αυτά να καταστούν και πάλι οικοδομήσιμα ούτε έχει επανεπιβληθεί σε αυτά ρυμοτομική απαλλοτρίωση, δεν εμπίπτουν στην έννοια των περιοχών για τις οποίες υφίστανται εγκεκριμένα έγκυρα σχέδια πόλεως.
Τούτο σημαίνει πως μετά την αυτοδίκαιη άρση, απαιτείται τροποποίηση του σχεδίου πόλεως για να γίνει το ακίνητο (ξανά ενδεχομένως) οικοδομήσιμο. Η διαδικασία αυτή περιγράφεται στον Ν. 4759/2020.
Για περισσότερα, βλ. https://www.pgalanislaw.gr/blog/